Strona główna Referencje Kontakt
Kompleksowa budowa domów jednorodzinnych pod klucz - Warszawa

 
Budowa krok po kroku
Jak wybrać odpowiednią działkę?
Projekt domu gotowy
czy na indywidualne zamówienie
Formalności do pozwolenia na budowę
Technologie budowy domów
Finansowanie budowy                                 
Budownictwo zrównoważone -
domy energooszczędne
Tanie ogrzewanie, nowoczesne źródła ciepła
  Ogrzewanie podłogowe i ścienne
Wentylacja mechaniczna z rekuperacją
Budynek inteligentny
 

 

 


Ogrzewanie podłogowe i ścienne

Tradycyjne systemy grzewcze, choć spełniają swoje zadanie i podnoszą temperaturę w pomieszczeniach do oczekiwanego poziomu, nie gwarantują pełnego komfortu cieplnego, ani nie są wolne od niedogodności i mankamentów, takich jak unoszenie się w powietrzu kurzu i pyłów spowodowane konwekcją, osadzanie się kurzu na powierzchniach grzejników, czy wysuszanie powietrza. Alternatywą dla ogrzewania tradycyjnego jest ogrzewanie płaszczyznowe, którego największą zaletą są niepodważalne oszczędności energetyczne oraz przyjazny rozkład ciepła w pomieszczeniach, zgodny z potrzebami fizjologicznymi człowieka.

Ogrzewanie płaszczyznowe dzielimy na
ogrzewanie sufitowe, podłogowe i ścienne - my zajmiemy się tylko dwoma ostatnimi, jako najprostszymi w montażu i dającymi najwięcej korzyści.

Ogrzewanie podłogowe występuje jako ogrzewanie elektryczne lub wodne. W przypadku ogrzewania elektrycznego elementem grzejnym są maty grzewcze lub przewód grzejny, które montuje się pod warstwą wykończeniową podłogi. Jest to zatem dosyć szybki, prosty i stosunkowo tani sposób na ogrzewanie podłogowe. Tu jednak zalety się kończą. Wysokie koszty energii elektrycznej powodują, iż koszt pozyskania tej samej ilości energii cieplnej jest w przypadku ogrzewania elektrycznego nawet pięciokrotnie wyższy niż w ogrzewaniu wodnym. Dlatego też ogrzewanie elektryczne poleca się jedynie jako uzupełnienie ogrzewania tradycyjnego w łazienkach lub jako ogrzewanie wejścia do domu czy podjazdu.
Znacznie tańsze w eksploatacji od elektrycznego ogrzewania podłogowego, ale również w pewnym stopniu od tradycyjnego ogrzewania grzejnikowego, jest ogrzewanie podłogowe wodne, wykorzystujące jako źródło ciepła wodę przygotowaną do tego celu w kotle gazowym kondensacyjnym lub pompie ciepła.

Wodne ogrzewanie podłogowe

Wodne ogrzewanie podłogowe to nowoczesny system ogrzewania niskotemperaturowego. Charakterystyczny jest dla niego sposób emisji ciepła: w ponad 70% ciepło dostarczane jest poprzez promieniowanie całą powierzchnią podłogi, a jedynie w ok. 30% za sprawą konwekcji.
Takie rozwiązanie grzewcze, dzięki równomiernemu rozchodzeniu się ciepła w pomieszczeniu, od podłogi do sufitu, zapewnia profil temperatury najbardziej zbliżony do idealnego profilu teoretycznego - przyjemne ciepło na poziomie podłogi i w strefie przebywania ludzi oraz delikatny spadek temperatury w wyższych warstwach.


     
          
 Rys. 1.: Profil temperatury dla różnych typów ogrzewania

Elementem grzewczym w przypadku systemów ogrzewania podłogowego jest cała powierzchnia podłogi, a nie tylko powierzchnia grzejnika. Daje to szybsze i wyraźniejsze odczucie komfortu cieplnego użytkowników i powoduje, że temperatura w pomieszczeniu może zostać obniżona nawet o 2-3oC w stosunku do temperatury w pomieszczeniach z tradycyjnymi typami instalacji grzewczych.

Zalety ogrzewania podłogowego:

  profil temperatury najbardziej zbliżony do profilu idealnego,
  komfortowy rozkład temperatury w pomieszczeniu,
  niższa temperatura pracy instalacji, wynosząca od 35oC do 50oC (tradycyjne instalacje
    z grzejnikami wymagają parametrów na zasilaniu min. 55oC - 60oC do nawet 80oC - 90oC),
  znaczne oszczędności energii w stosunku do ogrzewania tradycyjnego – od ok. 10% do nawet 20%
  duża akumulacyjność cieplna,
  zachowanie stałej średniej temperatury w pomieszczeniach - ważne szczególnie dla osób
    wrażliwych na wahania temperatur, alergików, dzieci, a także roślin,
  brak unoszenia się kurzu - wynik ograniczenia ruchów powietrza za sprawą braku konwekcji,
  brak klasycznych grzejników, w okolicach których gromadzi się kurz,
  brak widocznych elementów grzejnych w pomieszczeniu (instalacja jest w całości schowana pod
    podłogą) - możliwość dowolnej aranżacji wnętrza oraz pełnego, ekonomicznego wykorzystania
    dostępnej powierzchni,
  ograniczenie wysuszania powietrza,
  możliwość zastosowania w każdym pomieszczeniu – w tym także w sypialni,
  lepsze wytłumienie akustyczne - zwiększona warstwa izolacyjna podłogi,
  możliwość zastosowania jako podstawowego systemu ogrzewania lub uzupełniającego,
    w połączeniu np. z tradycyjną instalacją centralnego ogrzewania,
  możliwość współpracy niemal z każdego typu urządzeniami grzewczymi, w tym także
    z niekonwencjonalnymi, ekologicznymi czy energooszczędnymi źródłami ciepła (kotły
    kondensacyjne, kolektory słoneczne i pompy ciepła),
  niezawodność i bezobsługowe działanie przez wiele lat – o ile instalacja została właściwie wykonana
    i jest poprawnie eksploatowana,
  koszt materiałów użytych do wykonania ogrzewania podłogowego dla domu porównywalny do
    kosztów wykonania tradycyjnej instalacji grzejnikowej.

Minusy ogrzewania podłogowego:

  trudniejsze wykonanie – konieczność wykonania dokładnego projektu, zatrudnienia fachowców oraz
    wykorzystania dobrej jakości, sprawdzonych materiałów,
  problem z ułożeniem w pomieszczeniach już zamieszkałych i zagospodarowanych - istnieje
    konieczność wykonania wielu prac dodatkowych, a nawet generalnego remontu,
  znaczna bezwładność cieplna, czyli trudniejsza i mało precyzyjna regulacja w przypadku ogrzewania
    wodnego, którego powierzchnia wolno się nagrzewa i powoli stygnie; beton, w którym zatopione są
    rury, nawet po odcięciu dopływu wody do instalacji przed długi czas pozostaje ciepły,
  konieczność wyboru materiału, z którego wykonana jest podłoga, o dobrym przewodnictwie
    cieplnym; zaleca się stosowanie kamieni naturalnych (granit, marmur itp.), płytek ceramicznych,  

   
gresów bądź parkietów lub desek trójwarstwowych przystosowanych do tego typu ogrzewania
    o grubości do 10 mm (średnia wilgotność parkietu nie powinna być większa niż 8 % ± 2 %),
  w przypadku wykorzystania na pokrycie podłogi paneli, elastycznych wykładzin z tworzywa lub
    wykładzin dywanowych, konieczność posiadania dopuszczenia producenta do zastosowania na
    ogrzewaniu podłogowym, pod względem wydzielania się substancji szkodliwych przy podwyższonej
    temperaturze użytkowania,
  ograniczenia w umeblowaniu – ze względu na ograniczone zdolności przewodzenia konieczność
    unikania materiałów izolujących i przedmiotów o dużych powierzchniach (dywanów, wykładzin,
    mebli stojących bezpośrednio na podłodze, bez podwyższających nóżek),
  konieczność zastosowania dodatkowego ogrzewania w pomieszczeniach o dużych stratach ciepła
    (powyżej 80 W/m2) lub o ograniczonej powierzchni ogrzewania ze względu na ograniczenie
    wydajności cieplnej.

Konstrukcja podłogi w ogrzewaniu podłogowym

W przypadku ogrzewania podłogowego płaszczyzną grzejną jest podłoga. Układana jest ona na poziomej konstrukcji i składa się z następujących warstw:
  warstwy izolacji cieplnej,
  warstwy izolacji przeciwwilgociowej,
  płyt grzejnych z rurami,
  posadzki (jastrych wykonany w technologii mokrej bądź suchej).

                
                      Rys. 2.: Przekrój ogrzewania podłogowego dla pomieszczenia*


2. Ogrzewanie ścienne

Ogrzewanie ścienne, podobnie jak ogrzewanie podłogowe, zaliczane jest do tzw. ogrzewań płaszczyznowych. Ogrzewanie ścienne może w całości pokrywać zapotrzebowanie ciepła dla domu, może też współpracować z ogrzewaniem podłogowym. Oba typy instalacji mogą być zasilane ze wspólnego rozdzielacza.
Cechą charakterystyczną systemów ogrzewania ściennego jest możliwość uzyskania tzw. komfortu cieplnego przy temperaturze powietrza w pomieszczeniu na poziomie 16°C-18°C. O komforcie cieplnym mówimy zwykle wtedy, gdy w pomieszczeniu o odczuwalnej temperaturze 20oC, nieruchomym powietrzu i normalnej wilgotności względnej, dorosły człowiek, normalnie ubrany i wykonujący lekką pracę nie odczuwa żadnego wrażenia cieplnego. Ten typ instalacji pozwala na obniżenie tego progu temperatur nawet o 4oC.
Znajdujący się poniżej wykres Königa pokazuje, że względnie niskie temperatury powietrza mogą być rekompensowane przez promieniowanie cieplne ze ścian, co gwarantuje strefę przyjemnego komfortu cieplnego.

             
                                                        Rys. 3.: Wykres Königa

Zalety ogrzewania ściennego:

  równomierny rozkład pionowy temperatur w pomieszczeniu,
  większość ciepła (70-90%) emitowana na zasadzie promieniowania, na zasadzie konwekcji
    tylko 10-30%,
  temperatura powietrza w pomieszczeniu (16°C-18°C) wystarczająca dla uzyskania komfortu
    cieplnego,
  niewielka konwekcja, brak dużych ruchów powietrza - ograniczenie unoszenie się kurzu,
  stała wilgotność i jonizacja powietrza w pomieszczeniu,
  znaczne oszczędności energii w stosunku do ogrzewania tradycyjnego, przekładające się na
    korzyści finansowe - podobnie jak w ogrzewaniu podłogowym niższa temperatura pracy instalacji
    (25°C do 45°C) oraz nagrzewanie całopowierzchniowe (grzejnikiem jest cała ściana),
  możliwość zastosowania wyższej temperatury zasilania niż w ogrzewaniu podłogowym i uzyskania
    większej wydajności cieplnej z 1m2 powierzchni -temperatura powierzchni ściany może wynosić
    maksymalnie 35°C,
  brak widocznych elementów grzejnych w pomieszczeniu - podobnie jak w ogrzewaniu podłogowym,
  brak ograniczeń w zakresie zakresie aranżacji podłogi - w przeciwieństwie do ogrzewania
    podłogowego można stosować dywany,
  możliwość zastosowania na powierzchniach skosów poddasza,
  ograniczenie bezwładności cieplnej oraz ułatwienie precyzyjnej i szybszej regulacji temperatury
    w pomieszczeniu – za sprawą mniejszej grubości przykrycia rur tynkiem niż w przypadku ogrzewania
    podłogowego (jedynie ok. 1,5 cm).

Minusy ogrzewania ściennego:

  ograniczenia w umeblowaniu – ściana z instalacją nie może być zasłonięta wysokimi meblami lub
    zasłonami; niskie meble (np. komody) powinny być odsunięte od ściany min. 5 cm.


                                
                                       Rys. 4.: Schemat ogrzewania ściennego*

Wskazówki wykonawcze

  ogrzewanie ścienne przeważnie wykonuje się w systemie „na mokro”, umieszczając wężownice
    w warstwie tynku,
  zaleca się wykorzystanie tynków gipsowo-wapiennych o małej wydłużalności cieplnej,
  tynki cementowe należy układać dwuwarstwowo: pierwsza warstwa powinna mieć grubość około
    20 mm i powinna przykryć elementy grzewcze; w tynk następnie wciska się siatkę z tworzywa lub
    włókna szklanego (oczka nie mogą być mniejsze niż 7×7 mm), którą pokrywa się warstwą tynku
    o grubości 10÷15 mm; warstwa tynku wraz z rurami ma ok. 40 mm,
  tynki gipsowe należy układać jednowarstwowo, przykrywając rury grzejne na wysokość co najmniej
    10 mm,

 
ogrzewanie ścienne zazwyczaj umieszcza się w ścianach zewnętrznych; dla ścian o współczynniku
    przenikania U?0,4 W/m2 oraz na ścianach wewnętrznych można nie stosować dodatkowej izolacji
    cieplnej.

* Fotografie wykorzystane w artykule pochodzą ze strony www.kisan.pl

 

 

 
 

VERTIS Construction
ul. Św. Jacka Odrowąża 15, 03-310 Warszawa
tel:
+48 517 773 733
Copyright 2011 Vertis Investment Solutions Warszawa - Kompleksowa budowa domów jednorodzinnych pod klucz